We zitten alweer midden in de tweede schoolweek. Dat betekent dat de vakantie nu toch echt echt echt voorbij is. We zijn weer begonnen. School, kinderopvang, zwemles, boodschappen, werk, koken, wassen, poetsen, opschieten… Met weemoed denk ik terug aan 3 heerlijke weken op de camping.
Beetje rommelen, buiten zijn, op de grond zitten, vieze kleren, nieuwe dingen proberen, schatten zoeken in het toiletgebouw, visjes vangen (en weer vrij laten), schommelen in de hangmat, steppen, struinen, rondfietsen, de geur van zonnebrand, eindeloos zwemmen, vriendschappen sluiten en met hele vieze voeten naar bed… dat is voor ons echt vakantie. Heerlijk! Bewezen is dat kinderen extra groeien in de vakanties. En ik zie het ook dit jaar weer. De rust en de vrijheid geeft die lijven en hoofden de ruimte om alle energie te steken in groei.
Maar laten we eerlijk zijn, waar is de rust voor ons ouders? Een vakantie met jonge kinderen is eigenlijk ook gewoon ontzettend hard werken. Vooral de eerste dagen was het flink aanpoten. Iedereen moest wennen aan het op vakantie zijn. Wij ouders moesten nog ont-werken, de camping moest nog ontdekt worden en campingvriendschappen moesten nog worden gesloten. Kortom we moesten elkaar allemaal even vinden in de “vakantiemodus”. Na een dag of 5 was het zover… vakantierust. Althans voor de kinderen. Wij, ouders, kwamen soms handen te kort met drie kinderen en hun drie verschillende behoeften.
Zo werd onze missie om ervoor te zorgen dat de jongste niet naar het toiletgebouw vertrok om daar alle wc-rollen leeg te trekken en uit de wc te drinken. Moesten we voorkomen dat de middelste zonder zwemdiploma en met zwemvest en ouderlijk toezicht het zwembad in sprong. En was het zaak om de oudste, onder zwaar protest, voor 23.00 uur in bed te hebben zodat wij, als grote mensen, nog heel even een paar minuten voor ons zelf hadden. En tussendoor moest er natuurlijk nog gegeten, gedanst, gewassen, gepoetst, verschoond, gespeeld, getroost, geslapen, geknuffeld en entertainend worden. Wij pendelden van slaapjes, naar zwembad, naar eten, naar het toiletgebouw en weer terug.
En ach ja, we genieten er tegelijk enorm van. We zijn buiten, de kinderen zijn blij en wij eigenlijk ook. Wat is op vakantie zijn toch heerlijk! Helaas kwam ook aan onze heerlijk lange, leuke, gezellige en hardwerkende vakantie een einde. De vakantie afsluiten doen we altijd op dezelfde veel-te-lang-op-de-camping-blijvende-en-dus-midden-in-de-nacht-thuiskomende-manier. We pakken in, gaan zwemmen, eten ijsjes, nemen afscheid, nog een rondje over de camping en dan uiteindelijk naar huis. Ik denk dat deze manier een beetje een traditie is geworden. Ik vraag me wel eens af voor wie we dit eigenlijk zo doen. Ik denk stiekem het meest voor mij. Maar hej, het maakt ons allemaal blij.
Thuis namen we, ook dit jaar weer, een paar dagen de tijd om te landen. Alleen het hoognodige verliet de auto en de caravan en de rest… ach dat kwam een paar dagen later wel. Dag vakantie, je was fijn!
Suus Sas woont samen met haar vriend, dochters (8 en 2) en zoon (4) in Nijmegen. Ze is stafmedewerker pedagogiek en blogger bij KION en schrijft om de week over haar belevenissen met (vooral haar eigen) kinderen.
