Heerlijk een lang weekend naar de camping. Genoten van de zon, de spelende kinderen en mijn ouders. Lente… ik was helemaal in mijn nopjes. Twee dagen na ons heerlijke weekend stap ik ’s avonds in bed en voel me een beetje raar. De volgende ochtend sta ik op, alweer vergeten dat ik me die avond niet lekker voelde. Mijn hoofd bonkt… paracetamol erin en gaan. Hmm eigenlijk voelt mijn hele lijf zich niet zo lekker…
Ja hoor, na 2 jaar ben ook ik aan de beurt. Ik ben ziek… of erger ik voel me ziek. Ik ben nooit echt ziek en eerlijk dit “je ziek voelen” is echt niets voor mij! (voor wie wel, maar goed). Ik word er boos en kriebelig van. Ik heb er geen zin in, ik heb er geen tijd voor! Kan er maar moeilijk aan toegeven.
Ik kan nog uit bed komen en op mijn benen staan dus dan kan ik ook nog voor de kinderen zorgen en thuiswerken. Mijn vriend kijkt me aan en trekt een wenkbrauw op. ‘Zou je niet eens in bed gaan liggen, ik ben toch ook thuis!’. Ja maar nee, maar ik moet nog heel veel afmaken en dan moet jij alles doen en en en en… Uiteindelijk kruip ik met een schuldgevoel in bed. Oké ik geef er heel even aan toe, maar daarna ga ik echt weer wat doen.
Het gekke is dat als ik me prima voel, ik snak naar momenten van niets. Gewoon in bed liggen en uitrusten. Maar wanneer ik ziek ben wil ik ineens het hele huis opruimen en trainen om een topsporter te worden (bij wijze van hè).
Is dit een moederding? Het lijkt erop wanneer alles wat ik op internet vind begint met titels als “5 tips voor als mama ziek is”, “Help mama is ziek” en ga zo maar door. Doorgaan tot je omvalt, niet toegeven dat je ziek bent tot je echt niet meer uit je bed kan komen. Met als gevolg dat we misschien wel veel zieker worden dan wanneer we gewoon meteen een dag in bed waren gebleven. En ons de weken daarna nog een tijd ellendig voelen, omdat we de tijd niet nemen om echt uit te zieken. Want hej, daar hebben we toch helemaal geen tijd voor! Dit geldt vast zowel voor de vader als de moeder.
Een paar jaar geleden schreef ik hier ook een blog over met een aantal tips. Ik ga er zelf ook nog even mee aan de slag. Iets met makkelijker gezegd dan gedaan 😉
Geef je over
STOP! Je bent ziek! Ga naar bed!
Stap 1 is jezelf overgeven. Accepteer dat je ziek bent, vecht er niet tegen, geef je over.
Vraag hulp
Dit vind ik zo moeilijk, jij ook? Zet je eroverheen en doe het toch. Vraag je partner, de buurvrouw, je ouders of wie dan ook een boodschap voor je mee te nemen of je kinderen op te halen uit school. Geloof me je zal je opgelucht voelen.
Slaap
Slaap zoveel je kan. Je lichaam heeft het nodig om zich te kunnen herstellen en zo snel mogelijk beter te worden. Doe oordoppen in, zodat je niet hoort hoe hard je partner beneden werkt. Regel een speelafspraakje voor je kind. Ga naar bed zodra je kinderen slapen, ook tussen de middag.
Vitamientjes
Zorgen voor onze kinderen vinden we allemaal erg belangrijk. Zorgen voor onszelf schiet er soms bij in. Vergeet vooral niet nu ook goed voor jezelf te zorgen. Eet gezond en zorg dat je voldoende vitamines binnen krijgt.
Diepvries maaltijden
Zorg dat er altijd een aantal maaltijden in de vriezer staan. Als je ziek wordt ben je jezelf dankbaar. Want koken als je ziek bent is echt geen pretje. Ontdooien, opwarmen en de kinderen zitten binnen no time aan een gezond maaltje.
Verleg de grenzen tijdelijk
Je hebt regels over hoe lang de kinderen achter een schermpje mogen. Heel goed en nodig. Maar laat dit voor nu even los. Laat ze tot je beter bent wat langer kijken, zodat jij op de bank kunt liggen en je niet hoeft te bewegen.
Suus Sas woont samen met haar vriend, dochters (8 en 1) en zoon (4) in Nijmegen. Ze is stafmedewerker pedagogiek en blogger bij KION en schrijft om de week over haar belevenissen met (vooral haar eigen) kinderen.
